Muzyka poważna

Biedronsie

Muzyka poważna - muzyka tworzona w celach artystycznych, w przeciwieństwie do muzyki rozrywkowej i ludowej. Muzyka poważna uznawana jest za część kultury wysokiej, elitarnej.

Formalne rozróżnienie na muzykę poważną i rozrywkową jest stosunkowo świeże i sztuczne. Właściwie każda forma muzyki może należeć do jednej lub drugiej kategorii. Można sobie jednak wyobrazić, że już od początku dziejów ludzkości istniała muzyka słuchana dla przyjemności, czyli rozrywkowa, oraz muzyka obrzędowa, czyli poważna, choć obie pełniły wówczas funkcję użytkową. W różnych okresach rozwoju sztuki muzycznej kategorie te zyskiwały lub traciły na znaczeniu, jednakże zawsze współistniały, często różniąc się znacznie stopniem skomplikowania formy i złożonością.

Do miana muzyki poważnej pretendują utwory koncertowe i sceniczne (koncert, opera, operetka, msza). Nadal jednak można uznać ten podział za sztuczny, jako że niektóre utwory muzyki rozrywkowej mają tak rozbudowaną formę, że w zasadzie można by je zaliczyć do muzyki poważnej, a już na pewno do muzyki stojącej na pograniczu tego sztucznego podziału (patrz twórczość Krzysztofa Komedy lub progresywny rock). Z kolei w tzw. muzyce poważnej wszystkich epok istnieją utwory, które z powagą mają niewiele wspólnego (jak choćby IX symfonia Dymitra Szostakowicza. Chronologiczny podział muzyki poważnej opiera się na tych samych założeniach co chronologia epok literackich. Podział ten uwzględnia nie tylko zasadnicze różnice w cechach muzyki poszczególnych epok, lecz także jej cel oraz rolę i pozycje jej twórcy - kompozytora.